Homeopathische behandeling van nierstenen

Urinewegen

De nieren en urinewegen vormen een buitengewoon complex systeem in het lichaam, verantwoordelijk voor het filteren van afvalstoffen en het handhaven van een gezonde balans van water en mineralen.

De nieren zijn twee kleine organen. Ze fungeren als de filters van ons lichaam, die het bloed zuiveren van afvalstoffen en overtollig vocht.

In het hart van de nieren bevinden zich kleine, functionele eenheden die nefronen worden genoemd. Elk van de miljoenen nefronen is als een mini-waterzuiveringsinstallatie. Ze werken samen om het bloed te filteren en waardevolle stoffen, zoals water, glucose, zouten en voedingsstoffen, terug te absorberen in de bloedbaan. Tegelijkertijd scheiden ze afvalstoffen uit in de urine.

De nieren bestaan uit verschillende lagen. Het buitenste deel van de nieren wordt de schors genoemd, terwijl het binnenste deel het niermerg is. De schors is verantwoordelijk voor de filtratie van het bloed, terwijl het niermerg een cruciale rol speelt bij de concentratie van urine.

Het nierbekken is een trechtervormige structuur die urine verzamelt voordat het wordt afgevoerd naar de urineleiders. Het bekken lijkt op een tussenstation voor de urine, een plek waar het even wacht voordat het zijn reis vervolgt.

De urineleiders, smalle buisjes bekleed met spierweefsel, dienen als de wegen die urine van de nieren naar de blaas transporteren. Door middel van peristaltische samentrekkingen duwen ze de urine voort totdat het de blaas bereikt.

De blaas is een holle spierstructuur die als een reservoir fungeert voor urine. De elastische wand van de blaas stelt deze in staat om uit te zetten en grote hoeveelheden urine op te nemen. Wanneer het tijd is om te plassen, trekt de blaas samen en wordt urine via de urinebuis uit het lichaam verwijderd.

Oorzaken

Nierstenen ontstaan door de ophoping van chemische stoffen in de urine, die kristallen vormen. Factoren zoals onvoldoende vochtinname, bepaalde voedingsmiddelen, genetische aanleg, medische aandoeningen en verminderde urinestroom dragen bij aan het ontstaan van nierstenen.

Soorten nierstenen

Het is mogelijk dat nierstenen uit een combinatie van verschillende mineralen bestaan. Het identificeren van de samenstelling van de stenen is belangrijk voor het bepalen van de juiste behandeling en het voorkomen van toekomstige stenenvorming. Hieronder staan de meest voorkomende nierstenen.

Calciumoxalaatstenen

Dit is de meest voorkomende vorm van nierstenen, verantwoordelijk voor ongeveer 80% van alle gevallen. Ze ontstaan wanneer calcium en oxalaat zich combineren in de urine en kristalliseren. Oxalaat is een stof die van nature in veel voedingsmiddelen voorkomt, zoals spinazie, rabarber en bepaalde noten. Een overmatige inname van oxalaatrijke voedingsmiddelen, evenals een hoog calciumgehalte in de urine, kan bijdragen aan de vorming van deze stenen.

Urinezuurstenen

Urinezuurstenen vormen zich wanneer er een overmaat urinezuur in de urine aanwezig is en het urinezuur niet goed oplost. Urinezuur ontstaat bij de afbraak van purines, stoffen die van nature in ons lichaam voorkomen en in sommige voedingsmiddelen, zoals orgaanvlees, sardines en bonen. Een hoge consumptie van purinerijk voedsel, uitdroging, bepaalde medicijnen of aandoeningen zoals jicht kunnen bijdragen aan de vorming van urinezuurstenen.

Struvietstenen

Struvietstenen, ook wel infectiestenen genoemd, vormen zich voornamelijk als gevolg van een urineweginfectie.

Verschil met galstenen

Galstenen vormen zich daarentegen in de galblaas, een orgaan onder de lever dat gal opslaat. Galstenen bestaan voornamelijk uit cholesterol en bilirubine, een afbraakproduct van rode bloedcellen. Galstenen kunnen zich vormen wanneer er een onbalans is in de samenstelling van gal, wat kan leiden tot de vorming van harde afzettingen.

Verschil met blaasstenen

Blaasstenen worden meestal gevormd door de ophoping van mineralen in de urine die in de blaas blijven, terwijl nierstenen zich meestal vormen in de nieren en vervolgens naar de blaas kunnen bewegen.

Symptomen

De meest voorkomende symptomen van nierstenen zijn hevige pijn in de zij of rug, pijn tijdens het plassen, bloed in de urine, misselijkheid en braken, en constante drang om te plassen. Andere symptomen kunnen zijn koorts en koude rillingen, wat kan wijzen op een infectie.

Een niersteen kan twee dingen veroorzaken verstopping en/of ontsteking.

Verstopping

Wanneer een niersteen zich vormt en groter wordt, kan deze vast komen te zitten in de urinewegen. Dit kan leiden tot verstopping, waardoor de normale stroom van urine wordt belemmerd. Als gevolg hiervan kan de urine zich ophopen in de nier en druk uitoefenen, wat kan leiden tot pijn en ongemak. Bovendien kan een verstopping ervoor zorgen dat urine terugstroomt naar de nier, wat kan leiden tot nierbeschadiging en infecties.

Ontsteking

Een niersteen kan ook de urinewegen blokkeren, kan dit de ideale omgeving creëren voor bacteriën om zich te vermenigvuldigen en een urineweginfectie te veroorzaken. De ophoping van urine in de nier kan bacteriën de kans geven om zich te vermenigvuldigen en zich naar de urinewegen te verspreiden. Dit kan symptomen veroorzaken zoals pijnlijk en frequent urineren, een branderig gevoel tijdens het plassen en mogelijk koorts. Het is belangrijk om een urineweginfectie tijdig te behandelen, omdat deze zich anders kan verspreiden naar de nieren en leiden tot een nierinfectie.

Hoevaak komt het voor?

Nierstenen komen vaak voor, ongeveer 10% van de bevolking krijgt er ooit mee te maken. Mannen hebben een hoger risico op nierstenen dan vrouwen.

Wat verergert/verbetert de klachten?

Factoren die het risico op nierstenen verhogen zijn uitdroging, een dieet dat rijk is aan zout en eiwitten, bepaalde medische aandoeningen, zoals obesitas, hoge bloeddruk, diabetes en inflammatoire darmziekten.

Het drinken van veel vocht (water is het beste), het verminderen van de inname van zout en eiwitten in de voeding, en het regelmatig bewegen kunnen helpen om het risico op nierstenen te verminderen.

Reguliere behandeling

De behandeling van nierstenen hangt af van de grootte, soort en locatie van de stenen, evenals de symptomen van de persoon. Kleine nierstenen kunnen soms vanzelf uitgeplast worden, terwijl grotere stenen verwijderd/vergruisd moeten worden. Pijn wordt meestal behandeld met pijnstillers. Het is belangrijk om medische hulp te zoeken als u denkt dat u nierstenen heeft.

Homeopathische behandeling

Bij de homeopathische behandeling van nierstenen worden worden vaak snel de acute klachten aangepakt. Naast de aanpak van acute klachten richt de homepathie zich ook op het verminderen van het onstaan van nierstenen.

Het behandelt nierstenen op een holistische manier, waarbij de individuele symptomen en de algehele gezondheidstoestand van de persoon in overweging worden genomen. Homeopathische behandelingen zijn gericht op het stimuleren van het zelfgenezend vermogen van het lichaam. Tijdens het consult worden alle belangrijke symptomen besproken. Ook is de medische geschiedenis en de algehele gezondheidstoestand van de persoon belangrijk om het meest geschikte homeopathische middel te vinden. Ieder persoon is namelijk uniek en kan verschillend reageren op verschillende homeopathische middelen.

Een voorbeeld van een homoepathische behandeling

Een man van 45 jaar had last van een grote niersteen. Hij gaf aan dat hij al verschillende aanvallen van nierkoliek had gehad, altijd vergezeld van veel winderigheid en, voorafgaand aan de aanvallen, aanzienlijke hoeveelheid rood sediment in de urine. Er was een doffe pijn in de rug bij de rechter nier, gerommel van winden, ongemak in de maag na het drinken van koud water, veel boeren en een gevoel van volheid na het eten van een kleine hoeveelheid voedsel. Hij had meestal meer klachten vanaf 15.30 of 16.00 uur tot 8 of 9 uur ‘s avonds.

Na het eerste consult kreeg hij Lycopodium 1M voorgeschreven. (Dit is in deze specifieke casus voorgeschreven en is niet een standaard middel voor het behandelen van nierstenen) Verbetering trad snel op. De winderigheid nam af en binnen een week kon hij een normale hoeveelheid voedsel eten zonder ongemak. Ook werden de nierkolieken langzaam minder. Na het vervolgconsult anderhalve maand later, werd het middel nog een keer herhaald. Sinds die tijd had hij veel minder last van nierkoliek.